-
1 pozostawiać
pozostawiać [pɔzɔstavjaʨ̑], pozostawić [pɔzɔstaviʨ̑]\pozostawiać po sobie bałagan Unordnung hinter sich +dat [zurück]lassento nie pozostawia [żadnych] wątpliwości das steht außer [allem] Zweifelto pozostawia wiele do życzenia das lässt viel zu wünschen übrig5) ( wstrzymać się od działania) lassenpozostawić kogoś w spokoju jdn in Ruhe [ lub Frieden] lassen6) ( zostawić w gestii) überlassen\pozostawiać komuś decyzję co do czegoś [ lub coś czyjejś decyzji] jdm die Entscheidung in etw +dat überlassen7) ( zachować dla siebie) übrig lassenpozostawić sobie coś für sich etw übrig lassen -
2 Luft
frische \Luft świeże powietrzean die [frische] \Luft gehen wyjść na [świeże] powietrzedie \Luft anhalten wstrzymać oddechkeine \Luft mehr bekommen nie móc złapać oddechunach \Luft schnappen zaczerpnąć tchu[tief] \Luft holen [głęboko] oddychać [ perf odetchnąć]dort herrscht dicke \Luft ( fam) tam jest napięta atmosferadie \Luft ist rein ( fam) nic nie zagrażasich in \Luft auflösen rozpłynąć się w powietrzujdn wie \Luft behandeln traktować kogoś jak powietrzees liegt etwas in der \Luft zanosi się na cośseinem Ärger \Luft machen wyładowywać [ perf wyładować] złośćjdn an die [frische] \Luft setzen (fam: jdn aus der Wohnung hinauswerfen) wywalić kogoś za drzwi ( pot) ( jdn feuern) wywalić kogoś z pracy ( pot)
См. также в других словарях:
zostawić — dk VIa, zostawićwię, zostawićwisz, zostawićstaw, zostawićwił, zostawićwiony zostawiać ndk I, zostawićam, zostawićasz, zostawićają, zostawićaj, zostawićał, zostawićany 1. «przynieść coś i położyć, nie wziąć, nie zabrać czegoś ze sobą, nie ruszyć… … Słownik języka polskiego
pozostawić — dk VIa, pozostawićwię, pozostawićwisz, pozostawićstaw, pozostawićwił, pozostawićwiony pozostawiać ndk I, pozostawićam, pozostawićasz, pozostawićają, pozostawićaj, pozostawićał, pozostawićany 1. «nie zabrać czegoś lub kogoś ze sobą, nie ruszyć z… … Słownik języka polskiego
nabrać wody w usta — Wstrzymać się lub odmówić komentarza bąј działania, po to, żeby uniknąć odpowiedzialności Eng. To refrain from comment or action, and thus avoid responsibility … Słownik Polskiego slangu
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
